Nedal Abu Tabaq nie odmawiał, kiedy zwracano się doń z prośbą o spotkanie, wykład, udział w dyskusji. Wielokrotnie, w różnych miejscach w Polsce, uczestniczył w obchodach Dnia Islamu – wspomina Janusz Poniewierski.
Nedal Abu Tabaq (1971-2020), mufti Ligi Muzułmańskiej w RP, był człowiekiem dialogu. Nie odmawiał, kiedy zwracano się doń z prośbą o spotkanie, wykład, udział w dyskusji. Wielokrotnie, w różnych miejscach w Polsce, uczestniczył w obchodach Dnia Islamu.
Poznałem Go w 2011 r. w Krakowie, w czasie międzyreligijnej debaty i modlitwy, zorganizowanej w 25. rocznicę pamiętnego spotkania papieża Jana Pawła II z wyznawcami innych religii w Asyżu. Mimo upływu lat dobrze pamiętam, że mówił tam o Bogu Miłosiernym i Litościwym. Potem wielokrotnie jeszcze przyjeżdżał do Krakowa – na UPJPII, ale i po to, by w Żydowskim Muzeum Galicja (obok rabina i katolickiego księdza) uczestniczyć w trialogu przedstawicieli trzech wielkich religii monoteistycznych. Nie odmawiał też, ilekroć krakowscy katolicy zapraszali Go do udziału w Dniu Islamu, w gościnnej bazylice Ojców Franciszkanów. Ostatni raz widziałem się z Nim 24 stycznia br., w czasie – moim zdaniem historycznej – wizyty bpa Damiana Muskusa w Centrum Muzułmańskim w Krakowie.
Z pochodzenia był Palestyńczykiem, urodził się w Arabii Saudyjskiej, wychowywał się w Kuwejcie. Do Polski przyjechał w 1988 – i tu, po studiach w lubelskiej Akademii Medycznej, stał się lekarzem. Potem podjął jeszcze studia z zakresu teologii islamskiej i prawa szariatu (Francja); po ich ukończeniu został imamem, dyrektorem Lubelskiego Centrum Islamu.
Był współzałożycielem Ligi Muzułmańskiej w RP, od lat pełnił funkcję przewodniczącego Rady Imamów, w 2008 r. został muftim. Był także przewodniczącym Muzułmańskiego Stowarzyszenia Kształcenia Kulturalnego. Jako teolog czuł się głęboko przywiązany do tradycji intelektualnej islamu i podkreślał duchowy wymiar tej religii. Wielokrotnie przeciwstawiał się instrumentalizacji religii i potępiał zbrodnie popełniane w jej imieniu. Powtarzał, że kluczem do pokojowego współistnienia jest wiedza i akceptacja innych. Był świadom, że my, wyznawcy różnych religii, „nie tylko możemy żyć razem, ale mamy obowiązek działać na rzecz pokojowego współżycia wszystkich ludzi”.
Z wyboru stał się Polakiem, obywatelem Rzeczypospolitej. Ci, którzy Go znali, wiedzą, jak bliska Mu była wizja Polski otwartej, w której panuje pokój, akceptacja i szacunek dla drugiego człowieka.
Tematem ostatniej encykliki papieża Franciszka jest międzyludzkie braterstwo: to, że jesteśmy dziećmi jednego Boga. Tę prawdę całym swoim życiem głosił mufti Nedal Abu Tabaq.
Na stronie Ligi Muzułmańskiej w RP biogramowi Muftiego jeszcze za Jego życia towarzyszyło motto z Koranu: „Poszukuj wśród tego, co ci dał Bóg, siedziby ostatecznej! Nie zapominaj o twoim udziale na tym świecie i czyń dobrze, tak jak czyni dobrze dla ciebie Bóg!”
Bracie Nedalu, właśnie dotarłeś do „siedziby ostatecznej”. Dziękujmy Ci za dobro, które wśród nas czyniłeś.
Niech Bóg Miłosierny i Litościwy, Któremu służyłeś, obdarzy Cię Swoimi łaskami.
Janusz Poniewierski