LOGOTYP RADY

Logotyp Rady ds. Dialogu Ekumenicznego i Międzyreligijnego Archidiecezji Krakowskiej tworzą symboliczne litery “r” i “d” z kropką pomiędzy nimi oraz skrócona nazwa “Rada Dialogu Archidiecezji Krakowskiej”. Grafikę można odczytać również jako:

1. Oko – Cheruby z wizji Ezechiela miały pełno oczu na całym ciele, na plecach, na rękach i na skrzydłach (Ez 10,12). Były to niebieskie oczy gwiazd. Takie samo znaczenie posiadają “oczy – w liczbie siedmiu – Pana, przypatrujące się całej ziemi” (Za 4,10). Oko staje się symbolem wszechwiedzy Boga. Oczy Boga są po tysiąckroć jaśniejsze od słońca. Ogarniają one “wszystkie drogi ludzkie i docierają w zakątki najbardziej zakryte” (Syr 23,19). “Oczy Pana strzegą rozsądku” (Prz 22,12), czyli tego wszystkiego co uchodzi za prawdę i sprawiedliwość. Na określenie człowieka, którego Bóg ma swojej szczególnej pieczy, używa się wyrażenia “źrenica oka”. Tak właśnie opiekował się Pan swoim ludem przeprowadzając go przez stepy i pustynię (por. Pwt 32,10). Mając na uwadze życie zgodne z wolą Bożą, Jezus nazywa oczy “światłem ciała” (por. Mt 6,22n).
2. Ogień – W Starym Testamencie ogień jest szczególnie częstym symbolem istoty i działania Bożego. W płonącym krzaku ukazał się Pan Mojżeszowi (Wj 3,2), w postaci ognistego słupa kroczył On nocą przed wędrującym z Egiptu swoim ludem (Wj 13,21). Oszałamiającą ognistą teofanię przeżyli Izraelici na Synaju. Cała góra była spowita obłokami dymu, gdy Pan w ogniu zstąpił na górę (Wj 19.,18). Kiedy Pan przekazywał tablice Prawa, ukazała się jasność Pana, “gdyż Pan był jak ogień pożerający na szczycie góry” (Wj 24,17). W Nowym Testamencie ogień jest metaforą pojawiającą się dość często. W Liście do Hebrajczyków Bóg ukazuje się w postaci ognia, który wszystko pochłania. Jan Chrzciciel mówi, że Mesjasz, gdy przyjdzie, będzie chciał Duchem Świętym i ogniem (Mt 3,11). Jezus powiedział zaś sam o sobie: “Przyszedłem rzucić ogień na ziemię i jakże bardzo pragnę, żeby on już zapłonął” (Łk 12,49).
3. Dwie dłonie, które strzegą – W Biblii często wspomina się ręce jako symbol działania i dawania. Ps 104,28 wychwala Boga za to, iż wszystko, co żyje, spodziewa się otrzymać od Niego pożywienie we właściwym czasie: “Gdy im udzielasz, zbierają; gdy ręce swoje otwierasz, sycą się dobrami”. Pozostawać w czyichś rękach, znaczy być do dyspozycji innego człowieka (Rdz 16,6). Ręka Boża jest obrazem kierującej, ratującej lub karzącej mocy (por. Ps 21,9). Pan sam powiedział do Izajasza, że to Jego, Pańskie, ręce stworzyły niebie i ziemię (Is 66,1n). W godzinę swojej śmierci – kiedy zaćmiło się słońce i rozdarła się zasłona w świątyni – Jezus zawołał donośnym głosem: “Ojcze, w Twoje ręce oddaję mego ducha” (Łk 23,46).
4. Symbol aktu dzielenia – Kto zachowuje Prawo, mnoży ofiary, a kto zważa na przykazania, składa ofiary dziękczynne. Kto świadczy dobrodziejstwa, przynosi ofiary z najczystszej mąki, a kto daje jałmużnę, składa ofiarę uwielbienia. Chwal Pana hojnym darem i nie zmniejszaj ofiary z pierwocin rąk twoich! Przy każdym darze twarz twoją rozpogódź i z weselem poświęć dziesięcinę! Dawaj Najwyższemu tak, jak On ci daje,
   hojny dar według swej możności! ponieważ Pan jest tym, kto odpłaca, i siedemkroć razy więcej odda tobie (Syr 35, 1-2.7-10). Lepsza jest modlitwa ze szczerością i miłosierdzie ze sprawiedliwością aniżeli bogactwo z nieprawością. Lepiej jest dawać jałmużnę, aniżeli gromadzić złoto. Jałmużna uwalnia od śmierci i oczyszcza z każdego grzechu. Ci, którzy dają jałmużnę, nasyceni będą życiem (Tb 12,8-9). Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz. Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała, całe swe utrzymanie» (Mk 12, 41-44).

   Teksty punktów 1-3 pochodzą ze “Słownika obrazów i symboli biblijnych” Manfreda Lurkera.

Wykorzystanie:
Logotyp jest oficjalnym symbolem Rady ds. Dialogu Ekumenicznego i Międzyreligijnego Archidiecezji Krakowskiej we wszystkich publikacjach, dokumentach czy Internecie. Rada posiada prawa autorskie do logotypu, ale nie jest on zarejestrowany jako znak towarowy.

Zezwolenie:
Logotyp nie może być używany przez organizacje niepowiązane z Radą lub w celach komercyjnych. W celu uzyskania zgody na użycie logotypu przez ww. organizacje lub w celach komercyjnych należy uzyskać pozwolenie Przewodniczącego Rady.

Parametry techniczne:
Kolorami wiodącymi są: granatowy (CMYK 100/69/7/30 lub Pantone 294-C) oraz szary (CMYK 48/32/29/16 lub Pantone 444-U) na białym tle. Logotyp można stosować w całości w kolorze czarnym (do fotokopii) lub w kolorze białym (na ciemnym tle). Użycie logotypu w innym kolorze wymaga uprzedniej zgody Przewodniczącego Rady.

Pliki do pobrania:
Logotyp Rady ds. Dialogu (PDF)